Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

Words are only painted fire... A book is the fire itself...


Μια κοπέλα κάνει λάθος έναν αριθμό στα στοιχεία της. Αυτός που κάθεται από πίσω της έχει σκάσει στα γέλια. Εγώ προτελευταίο θρανίο. Ο Λ. από πίσω μου με φωνάζει χαϊδευτικά. Του λέω να αντιγράψει αν και ότι μπορεί, αρκεί να μην κάνει καμιά μαλακία και με κάψει. Κοιτάω νευρικά το ρολόι μου... Είχα κάτι χρόνια να φορέσω ρολόι. Στο άλλο χέρι έχω το φυλαχτό της κολλητής μου και τον βαφτιστικό μου τον σταυρό. Πιο πολύ για ψυχολογικούς λόγους τα φόρεσα παρά για θρησκευτικούς...
Περνούν να επιβεβαιώσουν τα στοιχεία και να κολλήσουν τα αυτοκόλλητα με τους κωδικούς των τετραδίων... Δεν έχω φέρει ταυτότητα. Αλλά η επιτηρήτρια λέει δεν πειράζει, αρκεί να την πάρω την επόμενη φορά... Είναι μια συμπαθητική γεματούλα με κοντά μαλλιά. Φοράει και κάτι μπορντώ σταράκια. Η άλλη είναι ψηλή και λίγο απρόσωπη ή έτσι μου φάνηκε... Χαζεύω πάλι το ρολόι, τη φωτογραφία μου στο μαθητικό δελτίο, κάτι στιχάκια που αχνοφαίνονται στο θρανίο, έναν τυπά με μια μπλούζα των Beatles που δίνει για δεύτερη φορά... Κι όσο αργούν τα θέματα, τόσο σκέφτομαι το "Let it be..."
Μου μοιάζει απίστευτη η όλη φάση. Εγώ στο θρανίο, τα παιδιά, το άγχος να αιωρείται στον αέρα, μερικοί μιλάνε. Μπαίνει μέσα ένας επιτηρητής με ένα πακέτο χαρτιά στο χέρι. Ο Λ. μου ψιθυρίζει πως αυτός μοιάζει με τον Καρβέλα... Του πετάω ένα "έλεος". Αναστεναγμός. Τα χαρτιά στα χέρια μου... Προσπαθώ να καταλάβω το θέμα αλλά δεν μπορώ να διαβάσω ούτε την πρώτη γραμμή στο κείμενο. Ταραγμένες ψυχές (εμένα μου λες ???) του Τερζάκη. Δοκίμιο στοχαστικό. Συνυποδηλωτική λειτουργία της γλώσσας. Μαλακίες του φροντιστηρίου. Ψυχή πάνω απ' όλα... Γυρνάω στην τελευταία σελίδα... "Συχνά παρατηρείται οι μαθητές να καταστρέφουν τα σχολικά τους βιβλία στα προαύλια των σχολείων μετά το τέλος του σχολικού έτους..." Χαμογελάω... Βιβλία και παιδεία... Εδώ είμαστε... Έκθεση δεν διαβάζω ποτέ. Τις απόψεις μου τις ξέρω καλύτερα απ' τον Σαββάλα. Και δεν θέλω να μου κονσερβοποιήσουν ένα απ' τα λίγα πράγματα που γουστάρω τόσο πολύ... Ξεκινώ το γράψιμο και το χέρι πάει μόνο του. Και γράφω, γράφω, γεμίζουν οι σελίδες με μπλε λέξεις. Που και που σταματάω. Αναρωτιέμαι αν πρέπει να γράψω αυτό που μόλις σκέφτηκα. Ίσως δεν φανεί καλά στον διορθωτή. Μετά λέω ένα δε γαμιέται, αφού το σκέφτηκα θα το γράψω. Πάντα έτσι. Και συνεχίζω... "Μαθητές, εκπαιδευτικό σύστημα,σχολικά εγχειρίδια, σύγχρονα μέσα και τεχνολογίες διάδοσης πληροφοριών, παιδί, παιχνίδι, ευχαρίστηση, αγάπη, ενδιαφέρον,λίκνο της μόρφωσης, αναδημιουργία, εξέλιξη, απωθημένα, καταπίεση, καταναγκασμός, καταστροφή, τεχνοκρατικός χαρακτήρας, εξετασιοκεντρικό σύστημα, ανθρωπος... Άνθρωπος... Άνθρωπος ?"
Δεν θυμάμαι τίποτα. Μόνο λέξεις σκόρπιες.
Μ' αρέσει να γράφω. Μου άρεσε αυτό που έβγαλα σήμερα. Δεν με νοιάζει αν θα αρέσει στους άλλους. Δεν με νοιάζει αν θα αρέσει στο βαθμολογητή. Οι απόψεις μου κι ό τρόπος που τις αναπτύσσω. Μόνο γραπτά μπορώ. Κι όσο δεν μιλάω άλλο τόσο χαράζω το χαρτί...
Λήξη: 11.35. Κοιτάω το ρολόι 11:25. Τελευταία ματιά. Διορθώνω ένα ορθογραφικό. Τα μαζεύω. Η επιτηρήτρια καλύπτει τα στοιχεία. Χαμογελάει. Χαιρετάω. Έξω. Η μαμά μου, πιο αγχωμένη κι από μένα. Ο Φυσικός μου με τραβάει αγκαλιά και προσπαθώ να απομακρυνθώ. Μου έρχεται φλασιά ότι έχει γενέθλια και του λέω χρόνια πολλά.
-"Ά κύριε... Φυσική δεν θα γράψω..."
-"Ναι ρε μην γράψεις, γάμα το..."
Χαμογελάω...
-"Άντε ρε μαλακισμένο με σένα θ' ασχολούμαι ?"

Αχ... Αυτό ήταν λοιπόν... Πανελλήνιες...

24 σχόλια:

jacki είπε...

Καλή σου επιτυχία σε όλα τα μαθήματα αστεράκι μας..
χαχ.. πολύ γέλασα με το φυσικό.
Και πάνω από όλα μη μου αγχώνεσαι.
Φιλί και καλές επιτυχίες.. φοιτητάκι :))))))

λιμανάκι είπε...

Καλη επιτυχία γλυκιά Αρτεμούλα.

Ναι.Αυτό έχει σημασία.Να υπερασπίζεις την άποψη σου και να χαμογελάς

Φιλί σου

;)

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

ωραία δεν ήταν?
δεν ξέρω μ άρεσε..έτσι που ήμαστεν εκεί μαζεμένοι όλοι, ο διευθυντής να μας δίνει τα καρτελάκια κι ο Γ. να λέει "εεεε προσευχή δε θα κάνουμε???". δεν κάναμε τελικά.

κι εγώ είχα φυλαχτό μαζί μου, βοήθησε νομίζω =)

μ άρεσε το κείμενο του τερζάκη.πάλι καλά γιατί αν δεν μ άρεζε ένας θεός ξερει τι περίληψη θα το κανα!

γιατί δυνατή αποχώρηση 11.35?μήπως λήξη?

αχ μ άρεσε..λέω να ξαναπάω =Ρ

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

Με γυρισες πισω.
Η στιγμη της αναμονης...
Εσυ και ο εαυτος σου, μονο.Σε εκεινον μιλας, εκεινος σε ακουει.
Τί κι αν μιλανε τριγυρω σου...

Θα περασει πιο γρηγοα απ'οσο φανταζεσαι!

Σου ευχομαι ολοψυχα καλη επιτυχια!!!

Άρτεμις είπε...

Jacki...
Ευχαριστώ Σιωπή μου... Αχ φοιτητάκι :) (Ο Φυσικός είναι πφφφ αφασία εντελώς...)

λιμανάκι...
Το γράψιμο είναι ψυχή... Αυτό το να καθοδηγούν το τι θέλουν να γράψουμε είναι τόσο ηλίθιο... Χαίρομαι που έγραψα πραγμ;ατικά ότι μου κατέβηκε... Σ' ευχαριστώ πολύ :)

Το κορίτσι που ήθελε πολλά...
Ρε αμα σου πω ότι μου έφτιαξε τη διάθεση κι εμένα... Βασικά ήταν το εύκολο μου μάθημα... Γιατί δεν είναι μάθημα... Θα δείξει βέβαια... Είναι και υποκειμενικό το θέμα... (Το διόρθωσα το λήξη... Αμάν :Ρ) Ρε αντώνυμο του "ευθύνη" γαμώτο υπάρχει ? Μου 'σπασε τα νεύρα η βλακεία...

Πρωτόπλαστη...
Έχει περάσει τόσο σφαίρα αυτή η χρονιά που ήδη δεν το πιστεύω... 14 μέρες ακόμα και μετά καλοκαιράκι... Κι όλοι λένε ότι αυτό θα είναι το πιο όμορφο της ζωής μας...

Άνεμος είπε...

Μόλις άκουσα το θέμα της έκθεσης σκέφτηκα περίπου όπως και συ: "αχ να μπορούσα να γράψω και γώ αυτό το θέμα..."

Πιστεύω θα έγραφα όπως και συ. Έξω καρδιά. Και δε γαμιέται και ο επιδιορθωτής; Ας καταλάβει ότι θέλει... Μαζί σου κοριτσάκι μου!

Ελπίζω να έχεις καλή επιτυχία και να είσαι τόσο γελαστή στις μέρες που θα έρθουν!!!

Υ.Γ. Σωστός ο Φυσικός, ε;Χαχαχα ;)

Άρτεμις είπε...

Άνεμος...
Ξέρεις πόσο θέλω να πετάξω ένα "δε γαμιέται" σ' ότι με στενοχωρεί ?
Αχ... Όπως λέει κι ο Αλκίνοος στα γαλάζια μυστικά "θα 'ρθουνε μέρες γελαστές..."
Σ' ευχαριστώ πολύ πολύ αγέρα μου...
:)
(Σωστότατος... με μαλακισμένα θ' ασχολείται τώρα... :Ρ)

Άνεμος είπε...

Σωστός που στην είπε, όχι ότι είσαι μαλακισμένο :P. Μη πας να μας τη βγεις μικρό. Οι καθηγητές τα κατέχουμε καλύτερα :P αχαχαχα

Φεγγαρολουστη είπε...

Καλη επιτυχια κοριτσακι μου... σε ολα.

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

ουφ...αχ...αμαν...

με γυρισες πισω...
σε ενα πισω που το λεω ξεκαθαρα δεν θελω ουτε να το σκεφτομαι...
ειχα λιωσει απο το αγχος μου...στην κυριολεξια ομως και φυσικα αν δεν εμπαινα με την πρωτη αλλη φορα δεν το περνουσα ολο αυτο...
μια χαρα σε βρισκω λοιπον...μακαρι να ημουν ετσι κι εγω οταν εδινα πανελλαδικες...

μη μασας τιποτα κοριτσακι μου και να εχεις πολυ πολυ επιτυχια σε οτι θελεις να κανεις!τιποτα δεν κρινεται απο αυτες τις εξετασεις οσο κι αν φαινεται ετσι...

σου στελνω μπολικη αστροσκονη και ενα μεγαλο φιλι!!!

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Ααχ..
Ήμουν φαινομενικά "στην απέναντι". Με βυσσινί ή άλλα αθλητικά. Με πόσα ζευγάρια παπούτσια να καλύψεις τις αποστάσεις του χρόνου, των συνθηκών;
Τις επόμενες μέρες θα είμαι ο απρόσωπος κριτής του κειμένου σου.
Θα ανοίξω το τετράδιό σου και θα δροσιστώ απ' την αύρα που ἐρχεται απ'την παραλία του με τους αστερίες.
Χάρηκα το κείμενό σου. Την όρεξή σου για το γράψιμο και την καθαρότητά σου. Μην τα ξεχάσεις να τα βάλεις μέσα στα μπαγκάζια που θα πάρεις μαζί σου για το δρόμο.
Λοιπόν, καλό δρόμο..
( Α, ναι, τυχαία πέρασα από 'δω.)

Ελενα καπακιώτου είπε...

το μονο που εχω να πω....
ειναι...

καλη επιτυχια

avraoneirou είπε...

Kαλή επιτυχία!!!
αχ μου θύμισες τον εαυτό μου ένα χρόνο πριν...

να σαι δυνατή και να πιστέυεις στον εαυτό σου!!ολα καλά θα πάνε

μ αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφεις...

φιλάκια :)

ΦΛΕΓΟΜΕΝΟΣ είπε...

Kαλή επιτυχία εύχομαι. Να μην αγχώνεσαι, δεν ειναι το τέλος του κόσμου, ούτε και η αρχή του.

Καλημερααααααα

aggelika είπε...

Θυμήθηκα τα δικά μας τώρα.. πρώτο μάθημα έκθεση, όπως πάντα.. έξω απ' το σχολείο.. όλα τα παιδιά μαζεμένα.. αγχωμένοι οι πιο πολλοί.. και εμάς να μας έχει πιάσει σπαστικό γέλιο.. να λέμε ότι βλακεία μπορείς να φανταστείς.. και το υπέροχο ήταν ότι μας έβγαινε αυθόρμητα!

Μια χαρά θα πας.. θα το δεις! Τα καλύτερα σε περιμένουν!! Αρκεί να μην φοβηθείς! Σχεδόν τελείωσε τώρα!!

φιλάκια...

Σταλαγματιά είπε...

Εξετάσεις !!
Η μισή μου ζωή εξετάσεις ήταν γεμάτη.
Σχολείο ΤΕΙ αγγλικά υπολογιστές.
Ουφ δεν μπορώ άλλο, σε ένα σύστημα που μας θέλει να βγάζουμε ρίζες σε μια καρέκλα και να κάνουμε το στομάχι αμπάρι από το άγχος.
Αλλά μετά από χρόνια όλα αυτά σου αφήνουν μια γλυκιά αίσθηση!

Καλή επιτυχία στα αποτελέσματα σου και να θυμάσαι πως η ζωή δεν τελειώνει σε μια κόλλα χαρτί !!

Lucha Libre είπε...

είχα καιρό να έρθω, άλλαξες και φωλιά στο μεταξύ.
πόσο μα πόσο απίθανη κοπέλα είσαι.

σε θαυμάζω πραγματικά.

(ναι λοιπόν, καλά σε λέει ο φυσικός)
;)

Άρτεμις είπε...

Άνεμος...
(Καλά ότι είμαι λιγάκι είμαι...) Μπούρδες κατέχετε καλύτερα κύριε καθηγητά, αλλά δεν σας το λέμε για να μην σας πληγώσουμε... Και δεν είμαι μικρό... Είμαι πολύυυυ μικρό... (I will need some help from you, κάποια στιγμή, by the way...)

Φεγγαρολουστη...
Σ' ευχαριστώ πολλύ φεγγαρένια μου... Να 'σαι καλά...

ΝΑΪΑΔΑ...
"ουφ...αχ...αμαν..."
Τελικά δεν αναστενάζω μονάχα εγώ έτσι :)
Ξέρεις τι λένε... Όσο πιο πολύ ανεβαίνεις στην κορυφή, τόσο βλέπεις ότι δεν υπάρχει κορυφή... Δεν αξίζει προσωπικά ο ένας χρόνος απ' τη ζωή μου για να βγω άνεργη πτυχιούχος... Ας όψεται το ότι με έχουν για εξύπνη και δεν πρέπει να πάει τέτοιος εγκέφαλος χαμένος...

Διονύσης Μάνεσης...
Πάντα είχα μια απορία... Πως είναι να κρατάς μια ψυχή στα χέρια σου... Και να αποφασίζεις εν μέρει για ένα μέλλον...
Με προσοχή τα γραπτά κύριε καθηγητά... Ειν' εύθραυστα...

zinaa kapa...
Σ' ευχαριστώ... Και αποτυχία να είναι, εδώ είμαστε να προσπαθούμε...

avraoneirou...
:) Να πιστεύω στον ευατό μου... Μμμ έχουμε ένα θεματάκι εκεί... Θα προσπαθήσω... Πάλι... Σ' ευχαριστώ πολύ...


Φλεγoμενος...
Συμφωνώ... Ο κόσμος γύρισε σε άλλους ρυθμούς... Αλλού αρχίζει κι αλλού τελειώνει ο δικός μου... Κάπου στ' όνειρο...


aggelika...
Κάποτε μετρούσα χρόνια (είμαι έλεος, I know...), μετρούσα μήνες, σάββατα, μέρες, ώρες... Τώρα απλά τελειώνει όπως άρχισε... Και δεν ήταν απολύτως τίποτα... Ίσως το πιο ασήμαντο πράγμα που έζησα φέτος...

Αναστασία...
Πόσες ώρες σε μια τάξη, πάνω από βιβλία, μπροστά σε πίνακες και στείρες σκέψεις... Και τελικά ότι αξίζει να μαθαίνει κανείς, το μαθαίνει έξω απ' το σχολείο και μόνος του...

incontinentia...
Πφφ... Εμένα ? :) Υπερβολές... Μου ήρθε φλασιά και λέω "Δεν περνάω απ' τη λούτσα να δω και τι κάνει ο μπιλ ?"
Αχ... Πως περνά ο καιρός...

Lucha Libre είπε...

ααααχ ! ο Μπιλ πίνει μπύρες στο μπιτς μπαρ με την καλή του χαβανέζικη βερμούδα, κι εγώ επιτηρώ τα κατακαημένα λύκεια !

(ανήκω στην αστεία συνομοταξία των μεσήλικων καθηγητριών με σταράκια)

κέρβερος σου λέω

Άρτεμις είπε...

incontinentia...
Πω πω απάλευτες καταστάσεις... Επιτηρητές μπλιάχ... :Ρ

Διόλου αστεία συνομοταξία...
Εγώ τις γουστάρω λέμε...

(Αλήθεια κέρβερος ?
Μπαα...)

Τρελός του Χωριού είπε...

Πόσα χρόνια πίσω;
Αυτούς τους διαλόγους
Το άγχος.
Τις φιλιές
Τις αναμνήσεις από την πενταημερή
Τους όρκους αιώνιας αγάπης που δεν τηρήθηκαν ποτέ
Τις φιλίες που μετά τις πανελλήνιες χάθηκαν για πάντα μαζί με το τέλος του σχολίου.
Τα γέλια
Τις μεγάλες παρέες .
Τους χορούς γύρω από την φωτιά και τις βραδυνές βουτιές στις παραλίες.

Έχουν σωπάσει απο καιρο όλα αυτά .
Τα λόγια σου όμως τα έκαναν να ηχούν έστω και για λίγο πάλι στα αυτιά μου

Αγγελίνα είπε...

διασκέδασέ το κι ό,τι γίνει μικρή μου!

καλά αποτελέσματα εύχομαι

Elen Chamelen είπε...

Λοιπόν!!Καλή επιτυχία και υπομονή εύχομαι με καλά αποτελέσματα!!
Φιλιά...

Άρτεμις είπε...

Trellos_tou_xoriou...
Φωτιές που δεν σβήνουν τούτες οι αναμνήσεις... Κράτα τες να σε ζεσταίνουν... Αξίζουν όσο λίγα...
Να 'σαι καλά...

Αγγελίνα...
Κορίτσι μου, αυτό θυμάσαι μόνο μετά από λίγο καιρό... Τα χαμόγελα, τους κόπους που αναμοιφθήκαν, τα παιδιά στο προαύλιο, την ψευδαίσθηση της ελευθερίας μόλις βγεις για τελευταία φορά απ' το ρημάδι το προαύλιο...
Τις προάλλες έκανα μάθημα... Φυσική... Τελειώσαμε και μας λέει ο καθηγητής "Είστε ελεύθεροι..." Και ήταν η τελευταία φορά που μας το έλεγε... Κι ήμασταν όντως ελεύθεροι... Και δεν ένιωθα καμία χαρά γι' αυτό... Ενδόμυχα μου είχε ήδη λείψει... Απόλαυσε όσο σου μένει... Τα πιο όμορφα είναι...

Assel...
Σ' ευχαριστώ πολύ Assel μου... Να 'σαι καλά και να περνάς όμορφα...