(εικόνα του Alexander Jansson)
Συγχώρα με αν ονειρεύομαι κι απόψε. Κι αν δεν το κάνεις δεκάρα δε δίνω. Απόψε ορκίστηκα να σε απολαμβάνω μέχρι να φτάσω τα τριανταεφτά, τούτο θαρρώ πως είναι το προσδόκιμο όριο ζωής. Μετά γίνεσαι ύπαρξη και μάταια προσμένεις την επιστροφή του παρελθοντικού σου μεγαλείου και την επιστροφή απ' την εφορία. Μάταια, ξαναλέω. Και τα δυο...
-"Ήρθα να παίξουμε χαρτιά"
-"..."
-"Τι, πες μου πως δε ξέρεις να παίζεις χαρτιά ?!"
-"..."
-"Τι σκατά φοιτήτρια είσαι, άμα δε ξέρεις να παίζεις χαρτιά ?!"
-"Καλά, μη μου ξανακάνεις λάικ στο φέισμπουκ"
-"Έφτιαξες φέισμπουκ ?"
-"Όχι"
-"Τότε ?"
-"..."
Άτιμη ειρωνεία, χαραμίζεσαι...
6 σχόλια:
Like
Χαχαχαχα...
Μα και συ, να μη ξέρεις χαρτιά; Τί; Μήπως δεν εννοούσες αυτό;
άσσος μπαστούνι,το αγαπημένο μου..
Ατιμη ειρωνεια δε λες τιποτα...
βρε ελα να σε μαθω μια δηλωτη,κατι..
:)
σμακ!
Nemesis Divina...
Δε ξέρω αν απαντούν κάτι συγκεκριμένο στα λάικ... Λάικ ομοίως...
Άνεμος...
Δάσκαλε... Αυτό εννοούσα :)
Είπα ότι ξέρω σκάκι και με είπε φλώρο... Δε ξαναμιλάω...
Το κορίτσι που ήθελε πολλά...
Δεν έχω ιδέα γιατί μιλάτε δεσποινίς, εγώ ένα "Α" βλέπω κι ένα πραματάκι σαν τριφύλλι...
Φιλιά μόσιον...
#lockheart#...
Μου έμαθε κάτι που το λέγανε Θανάση (γιατί μου ακούγεται τόοοσο γελοίο)... Αλλά εγώ έχανα συνέχεια... Και δυστυχώς δεν πιστεύω και στο ανάλογο ρητό του "όταν χάνεις στα χαρτιά..."
Σμακ μπακ...
"Άτιμη ειρωνεία, χαραμίζεσαι... "
μα αυτό το DNA ρε παιδί μου, πρέπει να το διασωσουμε! :D :P
Δημοσίευση σχολίου