Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Mirage from the Past



Και τώρα,
όποτε περνάω από κείνο το δρόμο,
λίγο πριν στρίψω στη γωνία,
θ' απλώνω το χέρι ασυναίσθητα,
μήπως και σε κάποιο ετεροχρονισμένα παράλληλο σύμπαν,
αγγίξω τη μορφή σου...


Κι ας ξέρω πως ούτε τότε θα με νιώθεις...


5 σχόλια:

Σταλαγματιά είπε...

ποτέ δεν ξέρεις ..... ίσως κάποτε πάψεις να το ζητάς!!!

Καλα Χριστούγεννα

φιλι

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

το κανω...

ομως νιωθω πως με νιωθει...

νιωστο και θα σε νιωσει...
αλλιως μη...μη απλωνεις αλλο το χερι...

νεραιδενια σου φιλακια καλη μου!!!

Άνεμος είπε...

Ίσως να μη το δείχνει αλλά να τον αγγίζεις...

Ποτέ δε ξέρεις με σιγουριά...

Χρόνια πολλά!

raslowbap είπε...

Ίσως όμως κάποτε να μην νιώθεις την ανάγκη να απλώσεις το χέρι σου.

Χρόνια πολλά και καληνύχτα

Elen Chamelen είπε...

Πολύ όμορφη η σκέψη σου...
Να το 'χω σκεφτεί και γω θαρρώ.
όμως..για κάτι ή κάποιον που αξίζει και θα ξέρω ότι και εκείνος θα απλώνει το χέρι του να με αγγίξει...
Καλή χρονιά με λιγότερα δάκρυα και λιγότερα ταβάνια.