Τρίτη 7 Ιουλίου 2009

Λίγο πριν το τέλος...

.
-Σβήνουν τ' αστέρια ?
-Αν δεν άναψαν ποτέ..
-Αυτά που άναψαν σβήνουν ?
-Ίσως.. Αναλόγως..
Ποιος τα κρατά αναμμένα..


Κάθομαι και περιμένω στη σιωπή... Αν μπορεί κάτι να βγει... Αν έχει κάτι να μου πει... Μια φωνή... Οτιδήποτε. Τίποτα... Και που είμαι εδώ, και που δεν είμαι, το ίδιο πράγμα. Καλοκαίρι έξω, χειμώνας μέσα. Ότι κι αν πω, όσα κι αν πω χαμένα πάνε... Πληγώνονται οι λέξεις και τα συναισθήματα. Και πάλι σωπαίνουν. Όλα...
Χαζεύω τ' Αστέρι μου απ' τα χαμηλά μου. Τελικά είναι τόσο μακριά που δεν ακούω ούτε τις πνοές του. Κι όταν το συνειδητοποιώ σκύβω το κεφάλι και δεν θέλω καθόλου να το βλέπω. Ούτε κι εκείνο θέλει...
Πως να πεις τ' ανείπωτα... Στο τίποτα... Πως ν' αγκαλιάσεις ένα όνειρο, ένα απ' αυτά που τα βλέπεις με ανοιχτά μάτια, για να το προστατέψεις. Έκανες το λάθος να το ονειρευτείς... Δέξου και την πιθανότητα να γευτείς το χαμό του... Έχουν και τα όνειρα υποχρεωτικά πεδία ?
Οι ώρες περνούν, σα μικρά παιδιά τρέχουν στην αγκαλιά του παρελθόντος, όπως κάποτε έτρεχες κι εσύ σε μένα. Σα μικρό παιδί...
Ξέρεις... Δεν αξίζω τα φτερά. Αν δεν μπορώ να σ' αγκαλιάζω με αυτά, ειν' άχρηστα. Δεν έχεις καταλάβει... Ούτε κι εγώ. Αλλά ήθελα πάντα να είμαι εδώ. Εδώ. Όχι εκεί. Εκεί που μετράω τις ώρες και κάθε μία με γερνάει σα να 'ταν χρόνος. Εκεί που η ευτυχία μου ακούγεται πια αστεία σαν λέξη. Εδώ...
Εδώ που την δεύτερη σου ευκαιρία θα την χαράμιζες για αγάπη, όχι για εκδίκηση. Αν πιστεύεις ακόμα σ' αυτήν, βαθειά μέσα σου... Αν...
Εδώ που δεν θα ευχόσουν για μια πέτρινη καρδιά, αλλά για κάτι αληθινό...
Που θα έβλεπες αυτό που είσαι, θα τ' αγαπούσες, και δεν θα προσπαθούσα τόσο πολύ να σου μάθω την αλήθεια σου. Δεν είν' η αντανάκλαση που βλέπω. Άκουσε με. Την είδα κι αυτή. Την ξεχώρισα...
Αλλά, αν θυμάσαι, κάποτε είχες καθήσει πλάι μου. Κι είχα δει τ' Αστέρι μου από κοντά. Αγκάλιασα τη λάμψη και το σκοτάδι του. Προσπάθησα. Προσπαθώ. Το θέλησα. Το θέλω. Είδα. Ξέρω τι είδα. Το αληθινό σου είναι τόσο φτιαγμένο απ' όνειρο και λευκό.
Και δεν λέω αστεία, δε γελάω, έχω καιρό να γελάσω...
Πφφ πάλι γράφω... Και τι σημασία έχει μου λες ότι λέω...
Αφού έτσι κι αλλιώς...
Είναι απλά συναισθήματα.
Είναι απλά μουσική.
Είναι απλά λόγια.
Κι εγώ χειρότερη από κάθε προσδοκία...

"Όποιος μισεί κι όποιος αγαπά μένει μόνος..."

18 σχόλια:

jacki είπε...

Διάβαζα το κείμενό σου.. πολύ συναισθηματικά φορτισμένη..
Αυτές τις μέρες διαβάζω σε μια ψυχή που δεν ξέρει το μικρό πρίγκηπα..
Της γνωρίζω τον αγαπημένο μου..

Και έρχεσαι στο τέλος να το πεις όλο..
Όποιος αγαπά κι όποιος μισεί μένει μόνος..
Το νιώθω τόσο έντονα αυτές τις μέρες..
Μα κουράγιο.. θα περάσει..
Όχι όχι..
Μια αγκαλιά θα σου κάνω μεγάλη..
Το έχω κι εγώ ανάγκη.

Elvine είπε...

...Υπεροχο...

Αγγελίνα είπε...

Καλοκαίρι έξω, χειμώνας μέσα;

εγώ γιατί νομίζω ότι καίγεσαι;

Άρτεμις είπε...

Jacki...
Σιωπή μου... Στ' αλήθεια ελπίζω να μην ειν' έτσι... Οι ανθρώποι μπορούν πολλά πράγματα να καταφέρουν αν είναι μαζί... Αν έχουν τουλάχιστον την ευκαιρία να το προσπαθήσουν... Ν' αγγίξουν την αγάπη...
Τυχερή η ψυχή που μαθαίνει από σένα...

Elvine...
Δεν μου έμοιαζε καθόλου υπέροχο όταν το έγραφα... Έσταζε απάνω μου θλίψη... Καλως ήρθες...

Αγγελίνα...
Μικρή... Κάτι ξέρεις εσύ... :)

cho2499 είπε...

Κοριτσάρα μου-έχω σχεδόν εύθυμη διάθεση-γιατί πιστεύω πως θέλεις να το βλέπεις το Αστέρι σου; Απλά επειδή είναι το Αστέρι σου.

Τελευταία με προβληματιζει το θεμα "οι αλήθειες των άλλων" και η εικόνα που πλάθουμε εμείς γι αυτούς. Αν κάποιος δεν γνωρίζει την αλήθεια του, ή δεν γνωρίζει τίποτα γενικά, πώς μπορούν οι άλλοι να καταλάβουν ποιος είναι και τι κρύβει μέσα του; Δεν ξέρω. πλέον κατάλαβα ότι μερικές φορές βλέπουμε τον κόσμο μέσα από ένα-πες το φίλτρο, πες το τζάμι, πες το κάτι που δεν μας αφηνει να δουμε την πραγματικοτητα. Τα συναισθήματα μερικές φορές αλλοιώνουν την αλήθεια.

Αλλά το συναίσθημα από τι προκαλείται; Από τις αλήθειες των άλλων ή από την πρώτη εικόνα και την πρώτη επαφή; Και μετά τρέχα γύρευε να καταλάβεις...

Άρτεμις είπε...

cho2499...
Ίσως αυτό το τζάμι-φίλτρο να υπάρχει Χαρά μου... Αλλά είναι εύθραυστο λόγω κατασκευής και με το πέρασμα του καιρού γκρεμίζεται... Το αληθινό αργά ή γρήγορα φανερώνεται... Κι όταν έχεις ξεχωρίσει το αστέρι απ' την αστρόσκονη το καταλαβαίνεις... Κανείς άνθρωπος δεν υπήρξε τέλειος ποτέ... Κι αν υπήρξε τότε δεν θα γνώρισε αγάπη αληθινή... Το τέλειο εύκολα το αγαπάς... Το ανθρώπινο όμως δύσκολα... Αν το καταφέρεις όμως είναι αληθινό... Ίσως το συναίσθημα να μπορεί να προκληθεί από μια στιγμή... Αλλά τα στιγμιαία, μόνο για λίγο κρατάνε...
Η διάρκεια της αγάπης είναι το "αποδεικτικό" της...
Το Αστέρι μου είναι λίγο μπερδεμένο... Ακούει αυτούς που δεν το καταλαβαίνουν και μερικές φορές ξεχνά να ακούσει εκείνους που το νιώθουν... Αλλά αν μου δίνει μια ευκαιρία, ξέρω ότι μπορώ να το βοηθήσω να βρει έστω λίγη απ' τη λάμψη του... Αν μου δίνει μια ευκαιρία...

#lockheart# είπε...

ολοι αξιζουν ενα αστερι που παιρνει τη λαμψη του απο το φως της ψυχης σου...
Θα σου πω μονο πως τα συναισθηματα ειναι ο μονος παραδεισος που δε μπορει να μας διωξει κανεις...

μια αγκαλια και ενα χαδι.
να προσεχεις...

Elen Chamelen είπε...

Μην σε παίρνει από κάτω...
Βγες...

teardrop είπε...

όλα τα αστέρια κάποτε σβήνουν.γεννιούνται καινούργια όμως. ;)
καλό καλοκαίρι.

Devina είπε...

Καταπληκτικό αυτό που διάβασα.Συγχαρητήρια.

Η ευτυχία είναι αυτό που περιμένουμε να ρθει. Μην φοβάσαι να τολμήσεις.
Και δεν είναι απλά συναισθήματα, μουσική ή λόγια, είναι δικά ΣΟΥ.Είσαι ΕΣΥ μέσα από αυτά.Πλησίασε το Αστέρι σου, μην το εγκαταλείπεις.

Να'σαι καλά και ευτυχισμένη στη ζωή σου.Εύχομαι τα καλύτερα Άρτεμις.:)

Σταλαγματιά είπε...

Δεν θέλω να πω τίποτε για όσα η καρδιά σου φωνάζει.
Με παρέσυρε στην δίνη της.
Τα λόγια σου πέρασαν μέσα μου και έγιναν δικά μου.

Δεν αξίζω τα φτερά. Αν δεν μπορώ να σ' αγκαλιάζω με αυτά, ειν' άχρηστα.

Θα κρατήσω αυτό το κομμάτι για εκείνον που θέλω να το μάθει,…
Σ ευχαριστώ !

day-dreamer είπε...

Είναι μαγικό τελικά το όνειρο, ακόμα και μέσα στο χαμό του. Και εκεί, στο χάσιμο και το ξόδεμα του είναι πιο μεθυστικό...
Τα έχω νιώσει όλα αυτά.
Ίσως και να τα νιώθω ακόμα.
Δεν ξέρω αν αρκούν.

Αν δεν έρθει στο εδώ σου...
αν δεν θέλει ή δεν μπορεί πια, βρες άλλο "εδώ" να τυλιχτείς.
Μην αφήνεις να μαραίνεται άλλο το άνθος σου. Πότισε την ψυχή σου. Μόνο εσύ έχεις τον τρόπο!
Βγες στο έξω.
Είναι καλοκαίρι.
Γέλα.
Χαμογέλα.
Σου αξίζει το φως.΄
Σου αξίζει η ζεστασιά.
Μην αφήνεσαι άλλο.

Σε φιλώ γλυκά!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

διαβαζοντας σε μου ηρθε στο μυαλο ενα μεγαλο νοημα απο ενα τραγουδι που αγαπησα πολυ...

"πριν το τελος πως μοιαζει η σιωπη σαν αγαπη μεγαλη"

ποσο πολυ μοιαζει στα αληθεια...;
δεν ξερω με παρεσυραν τα λογια σου σε συναισθηματα γνωριμα...
δεν ξερω αν εχουν ορια τα ονειρα...ξερω πως ποναει πολυ να μην μπορεις να το αγγιξεις εκεινο που ονειρευσαι...ποναει αβασταχτα και ματωνει καθε σημειο του κορμιου σου...
δεν ξερω τι θα μπορουσα να πω να σε κανει να αισθανθεις καλυτερα...ισως να μην εχει νοημα απλα να χρειαζεται να το ζησεις σε βαθος για να βγεις ξανα στην επιφανεια...

ενα φιλι και μια αγκαλια απο μενα!!!

Άνεμος είπε...

Ξέρεις, μερικά πράγματα είναι φωτοβολίδες... Σκάνε, λάμπουν και μετά σβήνουν...

Άλλα άτομα πάλι είανι κεριά...πρέπει απλά να τους φωτίσεις και θα λάμπουν για σένα... Και αν φυσήξει ο παλιάνεμος και σβήσουν, εσένα χρειάζονται κοντά τους για να λάμψουν ξανά...

Μη χάνεις την ελπίδα σου απο τόσο νωρίς... Η ζωή είναι μικρότερη απο όσο φαντάζεσαι...

Τη ζεστασιά μου σου δίνω και μια αγκαλιά θέλω να σου κάνω! Φιλάκια, καληνύχτα!

sykaki είπε...

εγώ αγαπώ και είμαι μόνη αδικο?
οχι?
μαλλον αλλα στ'αληθεια δεν με νοιάζει
αγάπω τι παραπάνω απο αυτο?
μ εδωσε την δυνατοτητα να νιωσω
και ας είμαι μονη μου
ειμαι μονη μου μαζί του όμως μονη εγω και η θαμπή του αναμνηση
λαθος?
σωστο?
εχει σημασια?


με αγαπη και παραμυθενια φιλια
Sykaki

Άρτεμις είπε...

#lockheart#...
Όλο και κάτι, κάποιος, θα βρεθεί κάποια στιγμή να στον τσακίσει τον παράδεισο τούτο... Πόση δύναμη έχουμε να προστατέψουμε τα συναισθήματα μας... Και πόσο δυνατά είναι από μόνα τους...
Να περνάς όμορφα...

Assel...
Έτσι ξαφνικά όπως ξεκινούν κάποια πράγματα, έτσι τελειώνουν... Με το χρόνο όλα περνάνε... Ελπίζω...

teardrop...
Σε ποιόν ουρανό κορίτσι μου ?
Καλό καλοκαίρι και καλή σου ξεκούραση...

Devina...
Κι αν είναι δικά μου, για κάποιους απλά λόγια, όλα απλά και τίποτα... Η ευτυχία είναι αυτό που βρίσκεται λίγο παραπέρα απ' τον συμβιβασμό... Οι πιο πολλοί όμως αρκούνται στο δεύτερο...

Αναστασία...
Τίποτα δεν είναι δικό μου εδώ μέσα... Οι λέξεις στον εαυτό τους ανήκουν και σε αυτό που πρεσβέυουν... Δανείσου απ' τ' όνειρο... Χαρισμένα θα 'ναι...

day-dreamer...
Φτάνει η σιωπή... Αυτή πάντα ήταν "εδώ" έτσι κι αλλιώς...

ΝΑΪΑΔΑ...
Στο τέλος πως μοιάζει ? Νεράιδα μου, άνθρωπο που δεν θέλει να φύγει απ' τον βυθό, τζάμπα τον τραβάς... Μέχρι να πάρει χαμπάρι ότι ο αέρας τελειώνει εκεί κάτω ή μέχρι να χαθεί, εκεί θα μένει...

Άνεμος...
Γιατί εσύ πάντα χαρίζεις χαμόγελο ?
Να προσέχεις...

sykaki...
Εσύ ξέρεις... Τι αξίζει, τι όχι, τι νιώθει(ς), τι θες... Αρκεί η θαμπή ανάμνηση ?

thesikaleon είπε...

"Και δεν λέω αστεία, δε γελάω, έχω καιρό να γελάσω..."


τίποτα δεν αξίζει για να σου παίρνει το χαμόγελο, τίποτα όμως!!!

Ανώνυμος είπε...

οποιος αγαπα δεν μενει μονος
"η αγαπη θα ερθει" που λεει και ο παυλιδης.αρκει να περιμενεις υπομονετικα και οταν φτασει, κρατα την γερα.θα εισαι πολυ τυχερη.