Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

Where I'm writing, and all the way to the right is Hurt...



Ανάμεσα σε μεσάνυχτα και ξημέρωμα... Στις πιο γλυκές και συνάμα άγριες ώρες της νύχτας... Κλείνω τα βιβλία, όχι επειδή νυστάζω, αλλά επειδή η σκέψη μου έχει αποδιοργανωθεί πλήρως... Παίζουν τραγούδια και κολλάω σ' ένα στίχο...


"Έτσι είμαι... Σφυρηλατήθηκα από συμβάντα...
Κι ότι όμορφο έχω μου το γκρεμίζουνε πάντα..."


Πόσα κομμάτια του εαυτού σου να ανακαλύψεις σε λίγες λέξεις...
Και απ' την αδράνεια ξαφνικά βγαίνουν όλα στην επιφάνεια...
Και γράφω... Κι όσο γράφω υπάρχω...




Ότι με πονάει πάντα θα γίνεται στίχος
Κάθε βράδυ που η ψυχή μου διαλύεται ησύχως
Μελωδία θα φτιάχνω κάθε σιωπηλό μου δάκρυ
Και θα στέκομαι μονάχη στου ονείρου την άκρη
Σ' όλα τ' ανεκπλήρωτα δεν θα πάψω να ελπίζω
Κάθε όνειρο μου μια σταγόνα χρώμα στο γκρίζο
Κι όταν χάνομαι μέσα στα σκοτάδια του νου
Βρίσκω πάντα καταφύγιο στην καρδιά τ' ουρανού
Κι αν τη μοναξιά μου ποτέ κανείς δεν γκρεμίσει
Κι αν η πένα μου αστέρια ποτέ δεν γεννήσει
Κι αν δεν βρεθεί μια αγκαλιά στ΄αλήθεια να μ' αγαπήσει
Τουλάχιστον τ' όνειρο μου εγώ θα 'χω κυνηγήσει
Και ζητάω συγγνώμη για τις μάσκες που δεν φόρεσα
Αλλά σ' έναν κόσμο δήθεν ποτέ μου δεν χώρεσα
Ξέρω υπήρξαν και στιγμές που δειλά οπισθοχώρησα
Μα τελικά κοίτα που βρήκα το κουράγιο και προχώρησα
Κι αν μονάχα μαύρες λέξεις βλέπεις πάνω στις σελίδες
Ίσως ευθύνομαι εγώ που το λευκό τους δεν είδες
Σκέψου όμως πως μπορεί να φταις λιγάκι και εσύ
Που έσπασες την καρδιά μου κι έκλεψες τη μισή
Μα να ξέρεις πως ακόμα και γι' αυτό σ' ευχαριστώ
Γιατί μ' έκανες να μάθω πως στ' αλήθεια ν' αγαπώ


7 σχόλια:

Shattered Words είπε...

Μη φορέσεις ποτέ μάσκες...μείνε όπως είσαι!!Είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε...ο εαυτός μας!!!

Καλό βράδυ!!

Nikos V.

Φεγγαρολουστη είπε...

Πολυ ομορφο το blog σου...γραφεις υπεροχα.....
Καποτε...οι λεξεις δεν ειναι αρκετες για να επικοινωνησει κανεις...καποτε η σιωπη μιλαει χωρις λογια....
Καλο βραδυ....

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

ετσι ειμαι...
σφυρηλατηθηκα απο συμβαντα...

αυτο τα λεει ολα νομιζω...
μου αρκει για να νιωσω...

νεραιδενια φιλακια!!!

Άνεμος είπε...

Πάρα πολύ όμορφο το ποιήμα σου!

Ακόμα και το πιο άκυρο τραγούδι μπορεί να σου δώσει πληροφορίες για τη ζωή σου και να σε εμπνεύσει για να γράψεις κάτι. Με μένα έτσι συμβαίνει. Τα βράδυα ειδικά...

"Κι αν η πένα μου αστέρια ποτέ δεν γεννήσει
Κι αν δεν βρεθεί μια αγκαλιά στ΄αλήθεια να μ' αγαπήσει
Τουλάχιστον τ' όνειρο μου εγώ θα 'χω κυνηγήσει"

Τρομερός στοίχος. Πολύ μου άρεσε! Αν έχεις έμπνευση...

Φιλιά!

jacki είπε...

Πολύ με άγγιξε το συγκεκριμένο..
Μα να ξέρεις πως ακόμα και γι' αυτό σ' ευχαριστώ
Γιατί μ' έκανες να μάθω πως στ' αλήθεια ν' αγαπώ..
Καλό πρωινό.

aggelika είπε...

Είναι μερικοί στίχοι που έχουν την δύναμη να κλείσουν τα πάντα μέσα τους!

Άρτεμις είπε...

*Dreams within the twilight*...
Σωστότατος... Αλλά πόσοι έχουν απομείνει δίχως μάσκες ? Καλο βράδυ...

Φεγγαρόλουστη...
Είναι στιγμές που η σιωπή λέει ότι οι λέξεις δεν μπορούν... Αρκεί να μπορεί κάποιος να την ακούσει... Σ'ευχαριστώ...

ΝΑΪΑΔΑ...
Αρκούν καμιά φορά πολύ λίγες λέξεις για να νιώσεις...
Φιλιά ανώνυμα...

Άνεμος...
Σκέψεις κι αισθήματα αγέρα μου... Τίποτα άλλο... Πόσοι να τα νιώσουν όμως ? Να προσέχεις...

Jacki...
Μια οπτική της κατάστασεις είναι κι αυτή... Την ξεχνάω κάποιες στιγμές όμως... Καληνύχτες...

aggelika...
Τα πάντα... Τη ζωή ολάκερη...