Κάθε στιγμή υπάρχει για να υπόσχεται πως, η επόμενη της, θα είναι καλύτερη... Κι όλες μαζί, δεμένες σαν αντιδράσεις αλυσιδωτές, να οδηγούν απ' το πουθενά στο κάπου... Απ' το τίποτα στο κάτι... Απ' την ύπαρξη στη ζωή... Απ' το άπειρο σε σένα...
Δεσμώτρια με το κλειδί της φυλακής στο χέρι... Δεν αρκεί... Υπάρχει και συρμάτινος φράχτης... Με τα χέρια γαντζωμένα απάνω του να περιμένω... Να βουλιάξω στ' ανεξερεύνητο της άλλης πλευράς... Με κάθε χαμόγελο σπάει κι ένα σύρμα... Και τα όνειρα λίμα στο χέρι να επισπεύσουν την απόδραση... Δεν έχει απομείνει δύναμη πολλή... Μα θα τα καταφέρω... Το ξέρω πως θα βγω από εδώ μέσα... Κι ας παραμένει ο προορισμός άγνωστος ... Αυτό είναι που ομορφαίνει το ταξίδι... Αν δεν ξέρεις λένε που πας, δεν μπορείς να χαθείς... Κι εγώ ήδη χαμένη θα χαμογελάω...
Δεν ψάχνω λιμάνια και στεριές... Εμένα ψάχνω... Εμένα και μια θάλασσα... Όπως τα έχω φτιάξει στα όνειρα μου, μπορεί να μην συμβούν ποτέ, μου είπαν... Ρε, τα έχω ζήσει ήδη όλα... Αφού τα ονειρεύτηκα... Και τα θυμάμαι... Κι όλα ζουν αν τα θυμάσαι... Και εγώ θυμάμαι... Θυμάμαι... (Σε θυμάμαι...)
Τα όνειρα δεν είναι ανώνυμα... Τα (υπο)γράφω... Κάθε φορά... Κάθε νυχτιά...
Τα όνειρα δεν είναι παζλ... Χάρτης είναι... Κάθε όνειρο στο χάρτη κι ένα βήμα, να σχηματίζει τη διαδρομή, προς τον θησαυρό μου... Ξέρεις άραγε τι είναι πολύτιμο για μένα ? Ξέρω πως ξέρεις, θησαυρέ μου...
Δεν ζούσα ποτέ στην πραγματικότητα... Όχι αυτή που αποκαλούν οι άλλοι αληθινή, πάντως... Γιατί αυτοί οι "άλλοι" και οι "πολλοί" κρατούν ένα λείψανο ανάμεσα στα δάχτυλα και νομίζουν πως έχουν τη ζωή στα χέρια τους... Και όχι, δεν τους κοροϊδεύω... Κι ούτε εσύ να τους χλευάζεις... Κοίτα... Αφού το κάνουν μια χαρά και μόνοι τους αυτό στον εαυτό τους... Όσο κυνηγάνε τ' άψυχα...
Είμαι αλλού... Ζω εκεί που μπορώ να ονειρεύομαι, εκεί που μπορώ να ανασαίνω... Κι όπου ξεχαστώ κάθε φορά... Μετράω μέρες αντίστροφα που θα επιστρέψω πάλι σε μένα... Τα δεσμά σπάνε στα χέρια μου σιγά σιγά, δεν με αντέχουν ούτε αυτά, με έχουν μισήσει... Γιατί αντί να τα μισήσω εγώ, χαράζω απάνω τους στίχους και αιώνια ξεθωριασμένες μνήμες... Κι απ' τις χαραγματιές και τους καιρούς φαγώθηκαν... Λίγο ακόμη... Λιγάκι...
Κι όταν πληγώνομαι,
θυμήσου μονάχα...
"Give me three cigarettes to smoke my tears away...
What am I darlin' ?"
13 σχόλια:
καπου εκει εκτος πραγματικοτητας σε συναντησα...
κοιτα ενα ακομα ονειρο που εχει την υπογραφη σου...!
τι ομορφα που ονειρευεσαι!!!
ασε τους αλλους να νομιζουν οτι ζουν διχως να κρινεις...
ασε κι εσενα να ξερεις την αληθεια...
ολα τα ζεις στα ονειρα και ολα τα μαθαινεις...
το ξερεις και το ξερω...
νεραιδενια φιλακια γλυκια μου!!!
< Ζω εκει που μπορω να ονειρευομαι>...
Κοριτσακι μου μην παψεις ποτε να ονειρευεσαι...μην σταματησεις ποτε να -υπο- γραφεις...
Καλο σου βραδυ γλυκια μου, κρατησε την ψυχουλα σου ετσι καθαρια παντα...
Θα διαφωνίσω μαζί σου σε ένα πράγμα. Αυτό που ονειρεύεσαι δεν είναι αυτό που έχεις ζήσει. Γιατί στην πραγματικότητα κοιμάσαι. Δεν ζούμε ούτε το ελάχιστο πιστεύω απ' όσα μπορύμε να ζήσουμε σε ολόκληρη ζωή μας.
Καταλαβαίνω ότι ξέρεις τι θες, μα και αυτό δεν είναι παροδικό; Όταν το βρεις, δε θα θέλεις άλλα πράγματα;
Αν καταφέρνεις να κάνεις τα όνειρα πραγματικότητα τότε είσαι κατα ένα μέρος ευτυχισμένη. Αν όμως καταφέρεις να κάνεις την πραγματικότητά σου ένα όνειρο τότε είσαι για πάντα ευτυχισμένη. Ολοκληρωτικά!
Θέλω να τα καταφέρεις και τα δύο. Πραγματικά το θέλω! Γιατί πιστεύω ότι το αξίζεις. Και μόνο για το τρόπο που το ζητάς ξέρω ότι πρέπει να το έχεις. 5 μήνες ακόμα, αν δε κάνω λάθος. Κάνε υπομονή!
προσπάθησε να ξεπεράσεις τον φράχτη! Ακόμα κι αν χρειαστεί να τον διαλύσεις με τα χέρια σου.. ακόμα κι αν ματώσεις.. αυτό που θα βρεις στην άλλη μεριά θα σε ανταμείψει χίλιες φορές!
καληνύχτα!
Χαρούμενο αντίο στο πριν,δεν ξέρω το μετά το τώρα θα κοιτάω
Πτώμα σε τάφο πυραμίδας δεν πρόκειται να καταλήξω,να σφυράω ασφυκτικά τ'αναρχικο πεταγμα της νυχτερίδας
Αυτό μου θύμισε η πρώτη στροφη(εκτος απο διάφανα) και μοιράστηκα τη σκέωη μου
Κώστας
γεμάτη ενέργεια -
σαν να ξέρεις ότι όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα - μάχες,αισθήσεις σμπαραλιασμένες, όνειρα και μια πραγματικότητα σύνθετη όσο τίποτα άλλο.
γεμάτη ζωή.
κάποιος κάποια θα βρεί τα αποτσίγαρα σου / θα σ ακολουθήσει.
Να ΄σαι καλά.
καλημέρα
Πίσω απ' όσα έχασες.. απ' όσα ξέχασες.. απ' τις πληγές που δεν ξεπέρασες.. από τα λάθη που δήθεν έκανες..
Κάθε στιγμή είναι μοναδική.. κάθε ψυχή είναι μοναδική..
Κάθε σιωπή γοητευτική.. κάθε αρετή ξεχασμένη στα μέσα σου.. που ζει κραυγάζοντας.. που αναπνέει γράφοντας..
Δε χρειάζονται να πιουν τα όνειρα για να μεθύσουν..
νομίζω οι μνήμες ξεθωριάζουν
Έχει και τα καλά του έχει και τα κακά του.
Και μη πληγώνεσαι, δεν υπάρχει χρόνος
Δεν ζούσα ποτέ στην πραγματικότητα... Όχι αυτή που αποκαλούν οι άλλοι αληθινή..
Είχαμε μια κουβέντα με έναν συνάδελφο.. Μου είπε απαπά.. μακρυά από γιατρούς.. Μα του λέω δεν είναι όλοι ίδιοι.. Εμείς που είμαστε μηχανικοί όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε.. Ναι μου λέει.. Μα ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός.. Ιωάννα σε ποιον κόσμο ζεις..
Στο δικό μου, του απάντησα απογοητευμένη.. και είναι υπέροχος.
Καλημέρα ψυχή μου.
Πού χάθηκες εσύ...;
Κάνε κάτι
Άνεμος...
Σου 'λειψα ?
Ναι, μου έλειψες !!!
Τί ερώτηση είναι αυτή; μη με καλομαθαίνεις και μετά εξαφανίζεσαι. Please!!!
πέρασα να πω καλημέέέέέέρα και καλή επιτυχία γλυκό μου!!
τα είπαμε αυτά, θα σκίσουμε(μεταφορικά και οι 2 χαζούλι, μην ξανα ακούσω κυριολεκτικές απαισιοδοξίες =))) )
μάκια σου!
Δημοσίευση σχολίου