Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

Α(γάπη)..


Α! τι ωφελεί να καρτεράς όρθιος στην πόρτα του σπιτιού
και με τα μάτια στους νεκρούς τους δρόμους στυλωμένα,
αν είναι νάρθει θε να'ρθεί, δίχως να νοιώσεις από πού,
και πίσω σου πλησιάζοντας με βήματα σβημένα

θε να σου κλείσει απαλά με τ' άσπρα χέρια της τα δυο
τα ματια που κουράστηκαν τους δρομους να κυττάνε'
κι όταν, γελώντας, να της πεις θα σε ρωτήσει: "ποια είμαι εγώ;"
απ' της καρδιάς το σκίρτημα θα καταλάβεις ποια 'ναι...

Δεν ωφελεί να καρτεράς! Αν είναι νάρθει, θε ναρθει'
κλειστά όλα νάναι, αντίκρυ σου να στέκεται θα δεις ορθή
κι ανοίγοντας τα χέρια της πρώτη θα σ' αγκαλιάσει...

Αλλιώς, κι αν είναι όλοφωτο το σπίτι για να την δεχτείς
κι έτσι ως την δεις τρέξεις σ' αυτήν κι ομπρός στα πόδια της συρθείς,
αν είναι νάρθει θε ναρθει, αλλιώς θα προσπεράσει...
Κ.Ουράνης...
.
.
.
Κι όμως...
Πολύ πριν σε συναντήσω, εγώ σε περίμενα...
Πάντοτε σε περίμενα...
Περιμένω...

6 σχόλια:

jacki είπε...

Υπέροχος ο Ουράνης.. Αν η καρδούλα σου σου λέει να περιμένεις, να περιμένεις. Μην προδίδεις την καρδιά και την ψυχή σου.

λιμανάκι είπε...

Πανέμορφο ποίημα...

Ναι..μπορεί να μην ωφελεί η προσμονή,αλλά τις περισσότερες φορές δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά


Καλή σου μέρα μικρή μου

aggelika είπε...

πολύ όμορφο ποίημα! Ό,τι είναι να 'ρθει, θα 'ρθει... αλλά σίγουρα δεν μπορούμε να κάνουμε εμείς κάτι για να έρθει γρηγορότερα?? (πάντα ανυπόμονη!!!)

ΦΛΕΓΟΜΕΝΟΣ είπε...

Yπέροχο..

ΦΛΕΓΟΜΕΝΟΣ είπε...

Αλλά και η προσμονή κουράζει...

Άρτεμις είπε...

Η καρδιά ψιθυρίζει... Δεν μπορώ να την ακούσω καθαρά...

Αλλά θυμάμαι...
Άξίζει να παλέψεις για ένα όνειρο... Κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει...